Хай плывуць хутчэй калядкі
Да самюсенькіх нябёс.
Славім Божае Дзіцятка:
Нарадзіўся нам Хрыстос!
Ад хаціны да хаціны,
Хоць і на дварэ мароз,
Богу аддаем павіннасць:
Нарадзіўся нам Хрыстос.
ВАДОХРЫШЧА
Вадохрышча ў маёй старонцы.
Скаваў рачулку тоўсты лёд.
Вада ў прасечанай палонцы,
Навокал тоўпіцца народ.
І крыж перахрысціўшы знакам,
Вадзіцу асвянціў святар,
У Іардане — разам з дзякам
Прыгожа заспяваў трапар.
Вада канчаецца ў вядзерцы
І чэрпаюць яе ізноў.
Каб радасць захаваць у сэрцы,
Яе нясуць хутчэй дамоў.
ГРАМНІЦЫ
Грамніцы, Грамніцы,
Палова зіміцы! —
Пачулі мы зноўку,
Ішоўшы ў царкоўку
З Хрыстом на сустрэчу.
Святар свенціць свечы.
З настроем прыўзнятым
Нясем іх дахаты,
І значым іх дымам
Мы крыж над дзвярыма.
Адводзяць грамніцы
Грамы, бліскавіцы,
Пажар, градабоі
І ўсё, што ліхое.
Гарыць свечка тая,
Як хтосьці ўмірае,
Ды ў хвілю разлукі
Даем свечку ў рукі.
І сімвал грамніцаў —
Хрыстос наш Збавіцель.
ВЕРБНІЦА
Не я б’ю,
Вярба б’е,
За тыдзень
Вялікдзень.
Парой вясноваю,
Бесперапынку,
Нясуць вярбовыя
Ў царкву галінкі.
І мноства коцікаў
На іх пушыстых,
Жоўтажывоцікаў
І серабрыстых.
Свянціць вадзіцаю
У храме будуць,
Паводле звычаю
Нашага люду.
Галінкі гэтыя
Таты ці мамы
Заткнуць з прыкметаю
За абразамі.
Каб мы між нівамі,
У родных хатах,
Былі шчаслівымі,
Жылі багата.
Калі ж у Вербніцу
Нас б’юць вярбою —
Няхай нам верыцца,
Каб збыцца мроям.
ХРЫСТОС УВАСКРОС
Вялікае ў нас сёння свята
Прыносіць на зямлю Хрыстос.
За нас Ён, на крыжы распяты,
Уваскрос,
Уваскрос.
Зрабіў ён смерці разбурэнне,
Узнёсся ў славе да Нябёс.
Ён, каб усім нам даць збаўленне,
Уваскрос,
Уваскрос.
За род людскі памёр бясспрэчна,
Пакут нямала перанёс.
Ён, каб тут з намі жыць навечна,
Уваскрос,
Уваскрос.
Дык людцы верныя, лікуйце!
Ад Бога наш залежны лёс.
Вялікдзень весела святкуйце,
Хрыстос Уваскрос,
Хрыстос Уваскрос!
УШЭСЦЕ
Вясна! Цудоўная пара,
Усё у развіцці, квітненні.
Нішто не думае ўміраць,
Прырода ў стане ўваскрашэння!
Збавіцель наш, Ісус Хрыстос,
Які за нас пакутваў многа,
Таксама з мёртвых уваскрос,
Каб потым узысці да Бога.
Каб стаць пасрэднікам ён мог
Між ім і грэшнаю зямлёю
Узяў Хрыста ўладарны Бог
У царства вечнае, святое.
Вучняў узрадаваў Хрыстос
І хрысціян зямной планеты.
Узнёсся ў славе да нябёс,
Як Божы Сын, Збавіцель свету.
СПАСА
Яблыкі даспелі на галінах
У праменнях летняе пары.
Людзі Божы дар нясуць няспынна,
Яго ў храмах свенцяць святары.
Грабарка — ідуць хутчэй маліцца
Вернікі з крыжамі на плячах.
П’юць вадзіцу са святой крыніцы
З вобразам Збавіцеля ў руках.
Аб’явіўся на гары Фавор
Вучням дарагім Ісус Хрыстос.
У праменнях сонца, бляску зораў
Навіну ім Боскую прынёс.
Ён сустрэўся з вучнямі сваімі
Як двуіснасць — Бог і чалавек.
Будзе жыць навечна са святымі,
Божы дух праславіўшы навек.
УСПЕННЕ
Людзі руплівымі рукамі
Даспелае сабралі збожжа
І паняслі свянціць у храме
Дажынкавы вянок прыгожы.