— Вось прайдзісвет, абдурыў! Але ж не схаваешся, не! Хоць пад зямлёй знайду!
Ад узбуджанасці ўстаў, захадзіў узад-уперад па кабінеце. Зноў раздаўся тэлефонны званок. «Хто там яшчэ»,— незадаволена падумаў следчы і злосна кінуў у трубку:
— Слухаю. Чарнагуз? Што ты хочаш? Бандарчук на вакзале? 3 чамаданам? А ён цябе бачыў? Не бачыў? Слухай, Ваня, сачы за ім. Як будзе садзіцца ў поезд — трымай. А я зараз пад’еду.
«Не ўцячэш»,— думаў ліхаманкава і, апра- наючыся на хаду, выскачыў на двор, загадаў шафёру:
— На вакзал!
