РАНІШНЯЯ МАЛІТВА
Не раз трымалі
Жорсткі бой мы,
Каб толькі трапіць
У «абоймы».
Калі нам будуць
Тыя помнікі?!.
Цяпер нам
Помнікі —
Шматтомнікі.
А племя крытыканаў
Згінь!
Зачахні,
Не ўзыдзі,
Амінь!
ЗАЯЦ ВАРЫЦЬ ПІВА
Туман плыве з нізіны сівы
Над нівай голай i пустой.
«Глядзіце, заяц варыць піва»,—
Жартуюць людзі між сабой.
А я відушчым бачу зрокам,
Як ён прысеў каля агню,
Трыгубы, шэры, касавокі,
І піва варыць з ячмяню...
А ЯК БЫ ПІСАЛІ:
Ніл Гілевіч
Не самагонку гоніць — варыць піва,
I я за гэта не віню ані.
На тое ж i ячмень, такога дзіва,
Яго зайцу далі на працадні.
На шалях цягне працадзень не скупа:
Для ўсёй радні, для жонкі, для дачок
Па белай футры у сельмагу купіць.
Бывай, бывай,
спрадвечны шарачок!
Яно сабе было —
i золь i сівер,
Ды заяц не хіхікаў у рукаў.
На недахопы росту не касіўся,
Па лёгкі хлеб у горад не скакаў.
Люблю зямлю i землякоў,
паверце,
Ды Мінск не можа без мяне даўно.
У ім кватэра на любым паверсе
Хвалюе, як i роднае гумно.
Кашулю слаўлю чыстую, льняную
I працу навуковую в яду.
Двухтомнік гіра зайцоў не заплануюць
Кансультаваць завочніц лепш пайду!
Уладзіслаў Нядзведскі
Зноў сэрца мае сагрэта
Барознамі родных гоняў.
Я з гэтым зайцом паэта
Хачу параўнаць сягоння.
Чакае i ён нецярпліва,
Каб поўнай была балея,
Паэт, як i заяц ад піва,
Ад вершаў уласных хмялее.
Пад Оршай не будзе горкім
Піва —
ў ім хопіць клёку.
Ды лепей пад Салігорскам —
Там цешча мая недалёка.
Хай крытык крывіцца кпліва,
Ды я гэта ведаю болей,
Што цягнецца смагла піва
Нават
з калійную соллю!
Пятрусь Макаль
Ад думак я пайшоў у ствол,
Аж рыфмы ўжо заенчылі,
Як умясціць за
«Круглы стол»
Усю сям'ю заечую?
Сядзяць, вядома, на бабах
Правінцыялы шэрыя.
Па мне
бабахаў басам
Бах
Ім
страшны — воўк ашчэраны.
Раблю —
i маю апетыт —
З маленькай дзіркі
дзіру я,
Каб заяц ахнуў:
— Эрудыт!
Ён эру эрудзіруе!
Зайцы!
Іx вінаваціць грэх —
Культурай не спакушаны:
Вышэйшых курсаў
літарэх
Ніводным не раскушаны.
Яны забудуцца на міг
Пра дзень зімовы,
заўтрашні
Я п'есу б напісаў
для ix
З зайчыхай
у сааўтарстве!
Генадзь Бураўкін
Не ад скептысу
вочы звузілі:
На лугах —
за тарпой
тарпа!
Зайчаняты,
i тыя з вусамі —
Не бязвусая
шантрапа.
А туман плыве
над разорамі
Апельсіны гнілыя —
дрэнь!
Гэта вам
не хлопчыкі зорныя