Малодшых павучае ён,
Ды пафас падпампоўвае.
Гісторыя звычайная,
Хаця i нетыповая.
ПАРОДЫІ I ЭПІГРАМЫ
Hiл Гілевіч:
I зноўку я ля роднай брамы.
Лістоў асенняя завея.
Дуб гайнаўскі
Ca мной таксама,
Як класік,
Ціха бранзавее.
Піліп Пестрак:
Чыя злаўмысная рука
Рабіла шарж на Пестрака?!
Уладзімір Караткевіч:
Я пераводжу
З тома ў том
Усіх апосталаў з Хрыстом.
На крытыку
Гляджу вясёла —
Ў запасе
Д'яблы i анёлы!
Мікола Хведаровіч:
Пад класікаў
Падкласці б міны —
I ўвесь апошні клопат з рук.
Даўно гатовыя ўспаміны
Я ў той жа дзень
Аддаў бы ў друк!
Сяргей Грахоўскі:
Ты, Муза,
Мяне не карай,
Што покуль я
Не Маякоўскі.
Ды ўвесь прачынаецца край
Пад словы:
— Увага,
Гаворыць Грахоўскі!..
Алесю Бачылу,
аўтару лібрэта оперы «Зорка Венера»:
Навошта непатрэбныя ухмылкі? —
Усё дакладна Муза разлічыла:
Адразу распазнаеш
Без памылкі,
Дзе Багдановіч,
Дзе Бачыла...
Янку Скрыгану:
Хоць піша Янка не пагана,
Чытач злуецца на Скрыгана:
Замала новага дае,
A толькі
пера-
вы-
дае...
Івану Навуманку:
Не ўпершыню
ў саліднай прозе
Шумелі сосны пры дарозе,
Гул i дубы,
Цвілі таполі,—
Наогул,
Дроў у нас даволі!..
Міколу Аўрамчыку,
аўтару паэмы «Волхаўская споведзь»:
Паспавядаўся чытачу,
Чарга за ім,
А я маўчу.
СОРАК ДУМАК
Сорак думак у мядзведзя,
Трыццаць дзевяць з ix пра мёд..
Сорак думак
У Ан. Клышкі,
Трыццаць дзевяць —
Пра верлібр,
А пра што
саракавая —
Зноў жа
Пра свабодны
верш.
ВЕДАЎ КУДЫ..
У Музы вырваўся з пялёнак
І пасталеў ураз
Зуёнак
Праз «Маладосць...»
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
Відаць,
задаткі ёсць...
Я НЕ BІHABATЫ
I цалую i шыю i локці...
А ва ў с ім вінаваты
Месяц — жоўтая лодка —
Ды салодкая мята.
Добра ў камандзіроўцы
На азёрах Асвейскіх —
Усміхайся сяброўцы,
Млява жмурачы вейкі.
Не дацягнуцца плёткі —
Жонка далекавата.
Шыя,
локці
i лодка.
Я тут не вінаваты...
ТРЫВОГА HA MAPCE
...У палёце сябе вымучу,—
Марсіянскую мову вывучу
І на Млечным Шляху саграшу...
Нэла азбуку вучыць,
А на Марсе трывога —
Дзе для племя мужчынскага знойдзецца
Схоў?
Марсіянкі, напэўна,
Цвёрда верыць не могуць
У маральную стойкасць
Сваіх жаніхоў...
ПІСЬМО ІBАHA КАЛЕСНІКА НАЧАЛЬНІКУ МІНСКАГА ТАКСАМАТОРНАГА ПАРКА
...Ён нагамі змераў кут свой мілы —
У музеі шмат яго кіёў.
Прыкра мне: на ІЛах ды на ЗІЛах
Абляцеў я край,
А не прайшоў...