Ён спішацца, як мае быць,
Адно пішы з прыціскам.
Аловак трэба надтачыць
На даўжыню агрызка.
Няўрымсныя не бачаць сноў
У папку спаць не трэба.
Рацдумка працавала зноў:
— Забылі мы на дрэва!
Хутчэй накласці каранцін —
Да шкодніцтва тут блізка!
Аловак трэба скараціць
На даўжыню агрызка.
Каб вольна дыхалі дубы
I пушчы не каналі...
Аловак стаў такім, як быў,
Аж двойчы ўдасканалены.
НАЗОЛА
Ты шэпчаш:
— Назола... Спакою няма...
Каб чула суседка:
— Ідзіце дахаты!
Я сцішана:
— Крык падымаеш дарма...
І ў голас:
— Прабачце, прыйшоў пазнавата...
ВОСЕНЬ У НЯСВІЖЫ
Шчодра,
Калі не звыш,
Прымае гасцей
Нясвіж...
Вецер аб вугал вытнецца,
Памкнецца назад
Да прысад.
Слуцкая брама.
Мытніца.
Дукаты сып,
Лістапад!
...Аж сонца задзівілася,
Хавае ў хмары твар.
З размахам радзівілаўскім
Гудзе, шуміць базар!
Як з бібліі,
Аблудная
Авечка спіць з ягнём.
I верабей палуднуе
Дармовым ячмянём.
Хапае тлуму, лопату.
Ды не зважай на ўсё!
Не мела баба клопату —
Купляе парасё!
Ну што ж, малеча, енчы.
Зарохкаць прыйдзе час...
— Малы, затое ешчы,
Усе ручаць у нас...
Тост вясельны дзядзька рэжа,
Замачыў рашоты:
— Каб ламіўся стол ад ежы,
Ложак — ад пяшчоты!..
І цягнуць
(Як не зрынецца
Воз ад гульбы такой?!)
Свінню, што імянінніцу,
За вушы талакой.
На вагі не адважыцца
Ісці сама «мадам».
Не так і лёгка ўзважыцца
Трынаццаці пудам!
Прывёз хлапец на ровары
Курэй i мёду збан.
Пытаюць густабровага:
— Як здароўе, пане Ян?,.
...Певень будзіў мяне ўранні,
К абеду на стол паспеў.
Да берага быстрай Лані,
Кажуць, даносіў спеў...
...Плыві, маладжавая поўня
Бывайце,
І тлум,
I ціш!
Яшчэ раз вецер напомніў,
Услед прасвістаў:
— Няс-сві-жж!..
НА БУЛЬБУ
Шаноўны прафесар!
Адкіньце кульбу!
Чытайце лозунг:
«Усе —
на бульбу!»
I аспіранты —
Усе на бульбу!
Хай тэм кандыдацкіх
Спачыне бабулька!
Хай тэм кандыдацкіх
Бабулька спачыне.
У снах кандыдат
Хай павысіцца ў чыне!
А бульба —
Паважная вельмі кабета.
Уважлівых любіць —
Запомніце гэта!
А вы, гараджане,
Паменей бунтуйце,
Азяблую бульбу
Ашчадна буртуйце!
Азяблую бульбу
Ашчадна буртуйце.
На кволыя пальцы
Пальчаткі рыхтуйце!
Але не падумайце,
Што вы —
Калумбы.
Тут i да вас
Зачыналіся клубні!
Тут зоры такія
Міргаюць уночы.
Запомніць навек ix,
Хто ўбачыў аднойчы
Хай бульба
Марозліва
Пальцы халодзіць,
А верасень
Зманліва
Сэрца малодзіць...
МІСТАР ТРАНЗІСТАР
Нібыта ў эфіры, бунтуе, плыве
Тлум надакучлівы ў галаве.
У спелым калоссі,
Траве-мураве
Транзістар галосіць,
Транзістар раве.
Ах, містар транзістар,
Крыху цішыні!
Ды толькі слухаць містар
Ані
Наіўнай просьбы маёй
Не хоча,
Па-французску пяе,
Па-англійску рагоча.
Ліхвярскай рукой
Забірае спакой.
Што яму салавей
Над прыціхлай ракой?!
Аж хочацца ўшацкаму салаўю
Для рыфмы выгукнуць:
— Ай лаўлю!.. [1]